EDITORIAL #1

EDITORIAL #1

www.fototherapy.gr

Official Site of Cocun - Urban Art Team


Έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια από τότε που οραματιστήκαμε το FotoTherapy. Μαζί με την δημιουργία ενός φεστιβάλ που θα έχει τη δυνατότητα να ταξιδεύει στο χώρο, στο χρόνο και σε διαφορετικές εκφάνσεις της τέχνης χωρίς περιοριστικούς φραγμούς, οραματιστήκαμε και τη δημιουργία μιας ιστοσελίδας που θα αποτελέσει όχημα για να εκφράσουμε τις απόψεις με όχημα την τέχνη. Οι προβληματισμοί μας σχετικά με τη δύναμη της τέχνης σήμερα, συνεχίζουν να υπάρχουν και να μετουσιώνονται σε εικόνες, ήχους και εικαστικές εγκαταστάσεις. Ήρθε ο καιρός να βρουν μια νέα στέγη στο fototherapy.gr. Δεν έχουμε φτάσει σε ασφαλή συμπεράσματα, και δεν είναι αυτό το ζητούμενό μας. Το μοναδικό ζητούμενο είναι η αναζήτηση και ο προβληματισμός, και κυρίως, η κατάργηση των ετικετών.

Κοιτάζοντας πρόσφατα κάποιο από τα νέα εικαστικά έργα του Brian Eno, το “The Constellations” , ένα έργο που δεν είναι ούτε ζωγραφική, ούτε φωτογραφία, ούτε Video Art, ούτε γλυπτική, ούτε μουσική, και συγχρόνως είναι όλα αυτά μαζί, δε μπόρεσα να μην αναλογιστώ, ότι η τέχνη σήμερα μπορεί να βασίζεται με ασφάλεια σε ανθρώπους σαν τον Eno. Οι περισσότεροι τον αγάπησαν μέσα από την, περισσότερο mainstream, δημιουργική πορεία που χάραξε ως συνθέτης και μουσικός στα μακρινά πια ‘70s. Όλα αυτά τα χρόνια, υπήρξε πολυσχιδής και ιδιαίτερα δημιουργικός. Καταπιάνεται με πολλές διαφορετικές μορφές τέχνης και δεν παύει να δημιουργεί νέους δρόμους. Για τον ίδιο, προφανώς δεν υπάρχει διαχωρισμός. Η μουσική, τα εικαστικά, η γλυπτική, ο λόγος, αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο. Οι ετικέτες μεταξύ των τεχνών στην περίπτωση του Eno δε μπορεί να υπάρξουν γιατί απλούστατα λειτουργεί πάντα με πλήρη ελευθερία και με βάση το όραμά του. Αυθαίρετα, θα ανατρέξω στη δουλειά του αναγεννησιακού Leonardo DaVinci, που επίσης δημιουργεί ένα ενιαίο σύνολο, μέσα από πολλά ετερόκλητα στοιχεία. Οι εφευρέσεις, η μηχανική, η ανατομία, η ζωγραφική... όλα ήταν αναπόσπαστα κομμάτια μιας συναρπαστικής ολότητας που πετάει από πάνω της τα ασφυκτικά δεσμά των κατηγοριοποιήσεων. Για ανθρώπους σαν τον Eno και το DaVinci, προφανώς η καλλιτεχνική δημιουργία δεν χωράει σε λέξεις και κατηγορίες. Η ανάγκη καλλιτεχνικής έκφρασης δε μπορεί να είναι δέσμια καμίας θεωρίας και καμίας τάσης. Μπορεί να αναδειχθεί αυτόνομα, ακολουθώντας μόνο τον προσωπικό εσωτερικό δημιουργικό ρυθμό των καλλιτεχνών.

Σήμερα, σε εποχές που οι ετικέτες και οι κατηγοριοποιήσεις ακμάζουν σε μέγιστο βαθμό, καλύπτοντας τις ποικίλες ανασφάλειες της εποχής, εμείς αποφασίσαμε να γκρεμίσουμε τα τείχη δημιουργώντας ένα πρωτογενές σύνολο έργων που αντανακλά τη δικιά μας άποψη για την τέχνη, τη ζωή, τη σύγχρονη πραγματικότητα. Ξεκινάμε με αφετηρία το Ρέθυμνο και την Κρήτη. Χρησιμοποιούμε σαν όχημα σύγχρονα και παραδοσιακά εκφραστικά μέσα και κινούμαστε όλοι με κοινό παρονομαστή τον πειραματισμό.

Ευχόμαστε να μας ακολουθήσετε σε αυτό το ταξίδι.

.